10) AFHANKELIJKE ONDERZOEKER

 

Na het lezen van een krantenbericht waarin Hogeschool Nijenrode stelde dat er veel Swapcontracten waren verkocht door de drie grootbanken aan het MKB, heb ik contact gezocht met Robin Lintjens die namens de Hogeschool het woord deed in het interview.

 

Ik heb de heer Lintjens uitgelegd dat bijna iedereen zonder ook maar één enkel antwoord te hebben ontvangen op vragen hierover het Swapdossier liet rusten. ‘Beste Peter, er is gewoon ontzettend veel mis en er is veel corruptie’ zei hij.

 

Uiteindelijk zou de baas van Lintjens, Prof. Dr. Marcel Pheijffer, bereid zijn om onderzoek te doen naar onregelmatigheden in mijn administratie. Tijdens de eerste afspraak liet ik de complete administratie 2009 waaronder alle facturen en het grootboek bij hem achter.

 

Ik had een goed gevoel bij hem; zo sprak hij duidelijk uit dat een Swapcontract een tegenrekening moest hebben hetgeen voor mij de bevestiging was dat er iets niet klopte. Mijn eerste stap was om in overleg te gaan met de Rabobank en zoals ze zelf ook vertelden; ‘ze wilden graag de waarheid boven tafel hebben’.

 

Met Jos van Blokland, hoofd insolventie Rabo NL, en een bankmedewerker werd afgesproken dat de Rabobank een boekhoudkundig onderzoek zouden laten uitvoeren naar het boekjaar 2009 en naar de Swapcontracten.

 

De gemaakte afspraak was: ‘indien de Rabobank iets te verwijten zou zijn dan zouden wij genoegdoening krijgen’, wel moesten wij vooraf tekenen dat wij ons bij de uitslag van het ‘bindende onderzoek’ moesten neerleggen.

 

Na een maand of drie is Prof. Marcel Pheijffer begonnen met zijn onderzoek, dat zoals uitdrukkelijk was vastgelegd het boekjaar 2009 betrof (dit was het enige jaar dat wij met de hand volledig hadden nagerekend). In tal van e-mails gaf Pheijffer aan met het jaar 2009 bezig te zijn.

 

Nadat hij ons had uitgenodigd om het rapport van het boekjaar 2009 te bespreken bij de Rabobank vestiging in Alkmaar kregen we de avond voor de afspraak een e-mail van Pheijffer dat hij per abuis boekjaar 2010 had gecontroleerd.

 

Zelf wilde ik de afspraak laten vervallen omdat niet volgens de afspraak 2009 was gecontroleerd. Pheijffer wilde toch graag afspreken.

 

Hij was onafhankelijk vertelde hij en dat herhaalde hij vervolgens regelmatig. Vervolgens sprak hij uit dat het rapport niet bindend was. Jos van Blokland van de Rabobank, die volgens eigen zeggen € 20.000 had betaald voor dit onderzoek, knikte bevestigend.

 

Er is nooit enige vorm van overleg met mij geweest dat het rapport opeens niet bindend zou zijn, ook de Renteswaps werden in dit onderzoek niet behandeld omdat de onderzoeker dat liever overliet aan de AFM, wat wederom niet was afgesproken.

 

Onderzoeker Marcel Pheijffer begon iets te vertellen over 2010; een uitleg waarin geen enkele vraag werd beantwoord, vragen pareerde en regelmatig benadrukte hoe onafhankelijk hij wel was.

Aan het einde van zijn uitleg was Ruud de Vries van Rabobank NHN uiterst tevreden  en begon te applaudisseren: wat een goede uitleg !

 

Nou fantastisch? Er was helemaal niets duidelijk geworden en er werden geen vragen  beantwoord. Aan het einde van het gesprek stelde onderzoeker Pheijffer vast dat de Rabobank een helpende hand uitstak en adviseerde hij ons deze aan te nemen.

 

In een vervolggesprek met Jos van Blokland en Ruud de Vries vroeg ik wat de uitgestoken hand betekende waar Marcel Pheijffer op doelde. Welnu dat was niet belangrijk meer omdat ze besloten hadden het krediet op te zeggen.

 

Een getuigschrift van de enige persoon die alle marges per transactie van boekjaar 2009 heeft nageteld is niet in het onderzoek meegenomen omdat onderzoeker Pheijffer per ‘abuis’ boekjaar 2010 had onderzocht en niet het afgesproken boekjaar 2009.

 

RAPPORT ONDERZOEK – AFHANKELIJKE DESKUNDIGE

 

Bij de gunning van een deskundigenrapport aan onafhankelijk deskundige Prof. Dr Marcel Pheijffer, Forensisch Register Accountant, sprak de Rabobank uit dat ze blij waren wanneer de onduidelijkheden die ik steeds te berde bracht, opgehelderd zouden worden en de Rabobank zou tot vergoeding overgaan wanneer zij fout bleken te zitten.

 

Tijdens één van mijn bezoeken aan de Rabobank gaf Phfeijfer aan dat een Renteswap een tegenrekening moest hebben en niet alleen een contract nummer. Ook vertelde hij dat tellingen van het gecontroleerde grootboek en alle verkopen 2009 klopten.

 

Tijdens de onderzoeksperiode liet onafhankelijk Rabobank onderzoeker Marcel Pheijffer regelmatig weten dat hij met de controle van boekjaar 2009 bezig was (het grootboek en ALLE verkopen van 2009). De avond voor de afspraak mailde hij dat hij per abuis 2010 had gecontroleerd. Het onafhankelijke ‘bindende’ rapport dat 20 mille zou hebben gekost, werd op initiatief van de Rabobank bij nader inzien, zonder overleg aan ons gepresenteerd als ‘niet bindend’.

 

Tijdens het onderzoek heeft een controleur van de marge een getuigschrift geschreven naar Marcel Pheijffer, maar een reactie daarop is nooit gekomen en bevindingen van deze onderzoeker is eveneens niet meegenomen in het onderzoek.

 

Onderdeel van het onderzoek zouden de Renteswaps zijn. Deze voldeden beide niet aan alle wettelijk vereiste kenmerken dus dat had een snelle conclusie kunnen opleveren, het onderdeel Renteswaps werd echter zonder overleg uit het onderzoek gehaald. Dit zou worden overgelaten aan de AFM. Wat zij van plan zijn is inmiddels duidelijk; ongeacht de kosten die zijn betaald krijgt eenieder die een Renteswap heeft een tegemoetkoming van € 100.000,-- en daarbij maakt het geen verschil of het een ”authentiek” of een ”niet bestaand contract” is !.

 

Onderzoeker Pheijffer geeft in het onderhoud meerdere malen aan dat, indien wij en de Rabo toestemming geven, hij het "rapport " wil afgeven. Hij verwachtte alleen niet dat Rabo akkoord zal gaan.

 

Aan het einde van het gesprek zei Pfeijffer dat de Rabobank een helpende hand wilde uitsteken. In het gesprek na het onderzoek met Jos van Blokland van de Rabo vroeg ik hem wat die uitgestoken hand precies inhield maar hij zei ‘we gaan jullie krediet opzeggen’.

 

Na een zeer intensief gesprek door onderzoeker Arthur Volgers en mijzelf met Jos van Blokland en een collega van de Rabobank geven de heren van de bank toe dat er helemaal geen rapport is. Jos van Blokland zei dat het al duidelijk genoeg was.

 

De Rabobank blijft uitspreken dat ze blij zal zijn als eventuele misstanden aan de kaak zouden worden gesteld. Eventuele ontbrekende rekeningafschriften kunnen we kopen (slechts 25% van het bewijs) en als de tussenrekeningen worden opgevraagd om de boekhouding te spiegelen (de enige manier om vast te stellen dat betalingen / ontvangsten daadwerkelijk hebben plaatsgevonden) word het gesprek grimmiger.

 

CONCLUSIE

 

Misschien weet onderzoeker Prof. Dr. Marcel Pheijffer niet dat een pinautomaat op ADSL aangesloten moet worden en dat bijvoorbeeld Equence de dienstverlener van de betaaldienst had moeten zijn en pinaanslagen gebundeld worden ‘uitbetaald’.

 

Het niet bindende rapport is ons nooit toegestuurd of uitgereikt. Een aantal keer is er contact geweest en is er gesproken over het rapport. In een gesprek met een onderzoeker Arthuur Volgers gaf Jos van Blokland toe ‘er is helemaal geen rapport’ omdat het zo duidelijk was ..... ? Wat zou hij bedoelen?

 

Zonder de informatie van de tussenrekeningen kun je een administratie immers niet goed controleren? Maar ik denk dat Rabobank onderzoeker Marcel Pheijffer dat niet weet of begrijpt. Ook hij lijkt het slachtoffer te zijn van het financiële systeem. Hij heeft zo lijkt het de beste intenties maar heeft zijn ziel en zaligheid verkocht zodat het financiële systeem overeind kan blijven? Hij voelde zich tijdens het gesprek in Alkmaar zeer ongemakkelijk en leek in de verste verte niet op de man die wij, zowel op Texel als bij hem thuis hadden ontmoet.

 

FEITEN

 

• Jos van Blokland van de Rabobank zei dat het onderzoek van Prof. Dr. Marcel Pfeijffer €20.000,- had gekost.

 

• Jos van Blokland heeft ‘betaald’ voor een ‘bindend onderzoek’ maar kreeg een ‘niet bindend’ onderzoek.

 

• Onderzoeker Marcel Pfeijffer heeft aangegeven, na overleg met onze onderzoeker Arthur Volgers en mijzelf, het ‘rapport’ te willen verstrekken indien wij en de Rabobank toestemming zouden geven !!!.

 

• Wij hebben getekend voor een ‘bindend rapport’ waardoor wij ons moesten neerleggen bij de uitslag van het onderzoek. Zonder overleg met ons is er een ‘niet  bindend onderzoek’ gedaan welke in werkelijkheid niet eens bestaat !

 

• Zonder overleg heeft onderzoeker Marcel Pfeijffer het boekjaar 2010 ‘onderzocht’ i.p.v. het uitdrukkelijk afgesproken boekjaar 2009; ook heeft hij de Swapcontracten welke in het onderzoeksvoorstel uitdrukkelijk zijn benoemd weggelaten.

 

• Het is Marcel Pfeijffer niet opgevallen dat er door ons geen gebruik werd gemaakt van bijvoorbeeld Rabo’s eigen Equence betaaldienstverlener.

 

 • Onder druk geeft Jos van Blokland toe: ‘er is helemaal geen rapport’!

 

 

 

The only people who don’t want to disclose the truth are people with something to hide